Na Evropski dan jezika svi možemo bolje da cijenimo što znači biti Evropljanin/ka i slaviti svoje jedinstvo u različitostima.

Nije slučajno da je još 1599. godine Mikaloj Daukša, izdavač prvih knjiga na litvanskom, napisao u poglavlju „Postile“ Predgovor dobronamjernom čitaocu, „Nije do plodnosti zemlje, ni do raznolikosti odjeće, ni do ljepote zemlje, niti snage gradova i dvoraca u kojima narodi žive, već prije svega do upotrebe svog jezika, koji uvećava i čuva jedinstvo, slogu i bratsku ljubav. Jezik je zajednička veza ljubavi, majka jedinstva, otac građanstva, čuvar države". Pozivajući na unapređenje i očuvanje maternjeg jezika, on je s poštovanjem govorio i o drugim jezicima.

Ove riječi katoličkog sveštenika humaniste izražavaju iste vrijednosti koje su navele Savjet Evrope da 26. septembra 2001. godine osnuje Evropski dan jezika.

Jezička raznolikost, iz koje izvire izuzetna kulturna raznolikost, temelj je današnje Evrope. Jedinstveni smo jer obraćamo pažnju na svaki jezik, na njegovo očuvanje, na njegovo širenje u javnoj sferi. Poštovanje svih jezika, pa i onih najmanjij, osigurava naše zajedništvo i održava u životu projekat evropskog jedinstva, što pokazuju i današnji događaji širom Evrope.

Prije svega, evropske škole, univerziteti, obrazovni i javni prostori ispunjeni su svaki dan divnom polifonijom. Svako od nas uživa u zvuku svog maternjeg jezika. Svako od nas želi da nauči i druge jezike.

Konačno, Evropski dan jezika je takođe proslava demokratije, slobode i solidarnosti. Kroz bolje međusobno razumijevanje, možemo bolje da pronađemo zajednička rješenja i da gradimo zajedničku budućnost u kojoj su svi važni, jer svi obogaćuju našu matičnu Evropu. Njegujmo ovaj dar jezičke i kulturne raznolikosti, ne samo njegovanjem svog maternjeg jezika, već i učenjem drugih jezika!