Trudności te wynikają ze skomplikowanej fonetyki i fonologii różnych języków, począwszy od budowy języka i gardła, a skończywszy na prostszych wyjaśnieniach, takich jak sekwencja samogłosek, spółgłosek lub sylab. Bez względu na przyczynę, wymowa pozwala komuś biegłemu w danym języku od razu wykryć, czy język ten jest bliski danemu rozmówcy.
Na przykład Cabeleireiro to portugalskie słowo oznaczające fryzjera lub barbera. To, co sprawia, że jest trudne do wymówienia, to fakt, że "lei" i "rei" łączą się w tym słowie i mają podobną wymowę jak "ay" w słowie "lay". „Następstw”, polskie słowo oznaczające konsekwencję, zawiera zbitkę czterech spółgłosek, co znaczy, ze wymaga pewnych fonetycznych umiejętności.
Serrurerie, francuskie słowo oznaczające ślusarza, jest trudne do wymówienia nawet dla osób doświadczonych w francuskiej fonetyce.
Inne słowa mogą być bardzo długie i muszą być podzielone, na przykład Fünfhundertfünfünfzig, niemieckie słowo oznaczające liczbę 555.
Chiacchierare, czyli po włosku rozmawiać, może brzmieć tak, jak się pisze, ale jego wymowa jest bardzo trudna ze względu na trudne dźwięki "c" i "ch", które powtarzają się dwukrotnie w tym słowie.
Wszystko to jest fascynującą częścią wielu języków naszego cudownie zróżnicowanego kontynentu.